In tegenstelling tot bij pure stand-up comedians gaat de Rotterdamse niet krampachtig op zoek naar de lach. Humor is iets dat eerder toevallig ontstaat, maar hetzelfde geldt voor een breed scala aan andere emoties. Daardoor laat de schrijfster, theatermaakster, regisseuse, performer en action writer zich moeilijk in een hokje plaatsen. Met haar geheel eigen, expressieve uitdrukkingswijze verhaalt ze toegankelijk hoe ze de wereld percipiëert. In een soort automatische reflex moet het publiek wel met haar meedenken. En onderweg, of zelfs na de voorstelling, plukken de toeschouwers de bloempjes die kiemen uit de zaadjes die Van Dolron genereus rondstrooit. 

Hoewel ze het podium bestijgt vanuit een idealistisch perspectief, bestaat haar kracht erin dat ze daarbij nooit prekerig of betogend overkomt. Zelf zegt ze dat ze geen theater maakt over een betere wereld, maar een betere wereld in het theater. Perfectionisme is evenwel niet aan haar besteed. Integendeel, vanuit haar eigen minieme mens-zijn laat ze ruimte aan de toeschouwer om met haar mee te denken en te voelen. Er ontstaat een vanzelfsprekende dialoog tussen haar en het publiek. En op de één of andere manier werkt dat louterend en voelen vele aanwezigen zich na haar voorstelling opgeladen om er weer tegenaan te gaan. 

In Avelgem brengt Van Dolron haar veelgeprezen werk ‘Liefhebben’ nog eens op de planken. Daarin gaat ze op zoek naar wat liefhebben en liefde nu eigenlijk precies zijn. In welke vormen manifesteren deze diepmenselijke uitingen zich ? Samen met het publiek gaat de cabaratière op zoek naar een hartverscheurend en universeel antwoord : “In de cel van Nelson Mandela viel een straal licht die hij gebruikte om tomaten te kweken in een paar oude schoenen. Die deelde hij uit aan zijn medegevangenen. Dat is liefde. Mensen die de lampjes van geparkeerde fietsen, die per ongeluk aan zijn blijven staan uit doen, ook al moet je best irritant lang zoeken naar waar dat knopje nou precies zit…dat is liefde. Iemand die alleen woont en op vakantie gaat en voor ze vertrekt een briefje met WELKOM TERUG op haar tafel legt…ook dat is liefde.” Liefde en liefhebben worden op zoveel manieren geuit dat het een bijzonder dankbaar thema is voor de filosofie. Aan de andere kant creëert het zoveel misverstanden dat het tot hilarische taferelen kan leiden. Het wordt ongetwijfeld een warme avond !

MEER INFO
spikkerelle@avelgem.be