Veel artiesten die gruwelijkheden portretteren blijven ver weg van realisme omdat ze geweld niet willen esthetiseren, maar daar doet Beamish niet aan mee. “I want to feel the skin while I’m drawing”, vertrouwt de kunstprofessor uit Montana me toe terwijl we een tekening bekijken van het verminkte lijk van een Bahreiner, waarvan de familie na zijn dood de foto’s op het internet plaatste uit protest tegen de bommengruwel. De lichtinval en de fijne haartjes op het dijbeen komen mij maar al te bekend voor. Ik word overvallen door het besef dat dit mijn eigen been zou kunnen zijn. 

Beamish kunstwerken beheersen het spel van aantrekking en afstoting tot in de puntjes. Het oogstrelend realisme roept een afkerige fascinatie op voor de gruwel. De knipogen naar Hollywood, met onder andere portretten van Arnold Schwarzenegger uit “The terminator” en Sigourney Weaver uit “Alien”, krijgen een schokkend realistische tegenhanger in de oorlogsbeelden. Wat verder ontwaart de bezoeker het logo van oorlogsvliegtuigenfabrikant Lockheed Martin en de cynische leuze van het bedrijf : ‘We never forget who we’re working for’. 

Tussen de tekeningen springen ook de metaalachtige, grijze blokken in het oog die hun boodschap pas prijsgeven na dichte observatie vanuit verschillende invalshoeken. Het lijken wel graftombes in donkere natuursteen, maar daarvoor blinken ze te veel. In werkelijkheid betreft het mechanisch gepolijst grafiet waar je gerust je vinger overheen mag laten glijden. 

Naast indrukwekkende portretten en grafiettombes heeft Beamish de ruimte ook aangekleed met quotes en commentaren die eerder willen aansporen tot nadenken dan antwoorden. Zo valt er een tekst te lezen van de socioloog Luc Boltanski over de ethische problematiek van het portretteren van geweld. Het betreft een citaat dat op het eerste gezicht afbreuk doet aan het werk van de artiest, maar deze paradox toont vooral aan dat Beamish diep over het onderwerp heeft nagedacht en dat hij het debat wil openen. “Dit werk gaat niks veranderen”, legt hij uit, “daarvoor is het te klein, maar misschien kan het toch iemand aanspreken of is het een momentopname in de geschiedenis.” 

Rollin Beamish is een uitzonderlijke artiest die een enorme creatieve drang combineert met een gezegend intellect en een diepgaande bewogenheid voor zijn medemens. In de Nathalia Tsala Gallery in Ronse heeft u de kans om de werken van dichtbij te bewonderen. Daar kan u overigens ook enkele werken van de getalenteerde jonge Belgische artiest Rob Buelens bekijken. Zijn originele installaties zetten de menselijke samenwerking in een verrassend licht. 

MEER INFO
Gratis inkom
www.nathaliatsala.be