“Voor mijn portfolio wou ik beelden die herinneringen en herkenning oproepen, alleen wist ik nog niet van wie. Tot ik op een avond in juli vorig jaar naar ‘Vive le Vélo’ keek en op het idee kwam om de Belgische winnaars van de Ronde van Vlaanderen te portretteren”, vertelt Anneke Kestelijn. Anneke groeide op in de Oudestraat in Ronse, in een huisje waar de weg van asfalt overgaat naar kasseien. De wielermicrobe kreeg ze te pakken van haar ouders, met wie ze er samen de wielrenners aanmoedigde tijdens de passages van de Ronde.

Deze fotoreeks maken was een grote uitdaging. “Waar, wanneer en hoe de wielrenners fotograferen spookte door mijn hoofd, het liet me niet los. Ik kende niemand in het wielermilieu maar met wat speurwerk en een grote dosis durf legde ik in augustus mijn eerste contacten. Een maand nadien had ik al bevestiging van de helft van de Belgische Ronde-winnaars dat ze aan mijn project wilden meewerkten. Even later stond de oudste nog levende winnaar, Roger Decock, voor mijn lens.”

“Wat ik voor ogen had waren natuurlijke zwart-witbeelden zonder kunstlicht. Om een portret te maken hoef je niet naar een studio te gaan. Je komt er in een vreemde omgeving en vaak is er onvoldoende tijd om te ontspannen en jezelf te zijn. Daarom verkoos ik om de rollen om te draaien. Het portret wou ik in hun eigen omgeving maken, in een authentieke en ontspannen sfeer, soms met een knipoogje naar het wielrennen. De meeste RVV-winnaars verkozen de foto’s bij hun thuis te nemen, samen ontplooiden we er onze creatieve kant : Roger Decock, Rik Van Looy, Walter Godefroot, Edward Sels, Eddy Merckx, Eric Leman, Walter en Eddy Planckaert, Roger De Vlaeminck, Michel Pollentier, René Martens, Eric Vanderaerden, Edwig Van Hooydonck, Johan Museeuw, Andrei Tchmil, Peter Van Petegem, Tom Boonen, Nick Nuyens en ten slotte Stijn Devolder. 

Elk portret kreeg op deze manier zijn eigen verhaal.” Zoals dat van Andrei Tchmil. “Die mocht ik van Waregem naar Brugge voeren om hem daar te fotograferen. Een onvergetelijke rit, waar ik niet alleen een portret maar ook herinneringen vol levenslessen aan overhoud.”