Waarom wil iemand bodybuilder worden ? 

Ik ben voor het eerst de gym binnengestapt toen ik 19 jaar was om bepaalde frustraties weg te werken. Ik bracht er weliswaar niets van terecht, oefeningen verkeerd uitvoeren, rustpauzes niet bijhouden, meer babbelen dan trainen, achteraf meteen een pita gaan eten, teveel uitgaan en zoals 70% van de jonge gasten meer ego dan uitvoering.

Mettertijd zag ik evenwel goede resultaten en ben ik er mij nog meer gaan op focussen. Ik hou ook van de gezonde levensstijl. 

Je moet er dus waarschijnlijk veel voor laten en karakter hebben ?

Als je uiteindelijk de overstap maakt van constant uitgaan met vrienden, veel drinken en vettig eten, dan moet je veel laten ja. Eenmaal je die gezonde fitnesslevensstijl gewoon wordt besef je pas hoe ongezond je bezig was ! Ik raad iedereen alleen al aan om frisdrank te laten vallen en water te drinken, je zal zien wat het met je lichaam doet ! Wat ik wel het meeste mis is chocolade.

Trekt bodybuilden vrouwen aan ? 

Eenmaal ik me had gefocust op fitness dacht ik niet echt aan vrouwen. Ik deed niks anders meer, uitsluitend fitnessen, 2x per dag, 2 tot 3 uur. Ik ben dan wel een meisje tegengekomen in de fitness die dezelfde passie had als ik. Samen trainen is tof en je hebt dan ook een gympartner die er altijd is om je te helpen.

Wat zijn voordelen bij het bodybuilden ? Zijn er nadelen ?

Je lichaam ziet er beter uit, je voelt je ook stukken beter in jouw vel en je leert gezonde mensen kennen. In de fitnesswereld kan je zowat elke dag iets bijleren, over oefeningen, maar ook over voeding, … Tja, soms worden we scheef bekeken, maar dat trekken we ons niet aan. 

Je doet mee aan wedstrijden ? 

23 november heb ik voor de eerste keer deelgenomen aan ‘IFBB Belgium, Men’s athletic Physique Tall Class 1.80m+’. Ik ben meteen 2de geworden ! Ik keek er vier maanden naar uit. Om 11u aangekomen in Turnhout om pas om 22u op het podium te staan en dat slechts voor 60 seconden… Het was een lange dag wachten, bijleren en mensen ontmoeten. Je ziet daar heel wat atleten lopen zoals The Belgian Predator Clarence devis, een boom van een man, maar heel vriendelijk. 

De dag zelf was een enorme ervaring ! Ik keek de ogen uit mijn lijf. Ik kon niet wachten tot het mijn beurt was. Mijn concurrentie zag er strak uit, maar daar maakte ik mij geen zorgen om. Ik liep mega blij die dag en niets kon dat kapotmaken, al zou ik geëindigd zijn op de laatste plaats. Toen ik op het podium stapte kwamen mijn poses er gedurende die 60 seconden vanzelf uit, ondanks ik niet veel had geoefend. Ik ben vooral trots op mezelf omdat ik geen pro coach mee had zoals de meeste mensen daar en ik deed ook geen speciaal dieet. Mijn lunchzak was gevuld met gebakken spek, rijstkoeken en een pot pindakaas…