Als tiener werd Astrids liefde voor muziek gevoed in de Academie in Ronse. “Mijn toenmalige zangleerkracht Pascal Devreese heeft mij altijd deskundig begeleid en als jong meisje geïntroduceerd in de operamuziek. Toen ik verder ging studeren aan het Lemmensinstituut in Leuven moest ik kiezen: piano of zang. Ik voelde me toen comfortabeler bij piano en heb dat masterdiploma behaald maar ben nooit gestopt met zingen. Drie jaar later behaalde ik ook mijn masterdiploma zang.” 

De klassiek zangeres is momenteel te zien in verschillende Vlaamse culturele centra met ‘Een Zoen van Toen’. “Het idee voor deze productie ontstond met collega sopraan/vriendin Liesbeth Devos. We brengen een eenvoudig, nostalgisch feel good-uurtje: een kwalitatieve mix van klassieke en lichte muziek. Samen met accordeonist Stijn Bettens brengen we muziek van Brahms, Delibes, Puccini, maar ook Louis Neefs, Will Tura en Bobbejaan Schoepen.” 

Voor ENOA (European Network of Opera Academies) werkt Astrid met een internationaal team aan een opera voor jongvolwassenen. “In juni hebben we een week in De Munt in Brussel gewerkt, allemaal jonge makers bij elkaar. We hebben verschillende teams gevormd en kregen in september in LOD (Gent) de kans om ons concept verder uit te werken. De enige richtlijn die we meekregen was: maak een opera voor een jong publiek.” De titel van onze voorstelling is ‘Be My Superstar’ en gaat over (cyber)bullying. “Ons team bestaat uit een regisseur uit Parijs, een video-artiest uit Italië, een componist uit Wenen en een van mijn beste vriendinnen doet de dramaturgie. We hebben een klein proefmoment gecreëerd en een stukje voorstelling op een klas 16-jarigen mogen lanceren en de reacties waren ongelooflijk. Het is duidelijk dat er nood is aan niet-moraliserend muziektheater rond dit onderwerp, want wat er in het nagesprek met de tieners allemaal naar boven kwam, was ongelooflijk waardevol. Voor veel van de leerlingen was het ook hun eerste confrontatie met opera of theater in het algemeen, en ze schrokken allemaal dat opera niet oud, saai en stoffig is, maar echt een totaalervaring kan zijn.” Een jury selecteerde Astrids team om in 2018 hun project verder uit te werken en te pitchen in Amsterdam. 

Daar blijft het echter niet bij, de zangeres nam ook een LP op met Innerwoud, een artiest met een soloproject met contrabas en elektronica. “We hebben een selectie van muziek opgenomen uit de opera ‘Medeamaterial’ die we met Aïda Gabriëls gemaakt hebben voor Muziektheater Transparant en OPERA21 in 2016/17. Die LP komt uit op het label Consouling Sounds in mei 2018. Het is een echte cross-over: een clash tussen een klassieke stem en een heel donker drone-geluid, dat wonderwel mooi samenvloeien tot een dramatisch geheel.”

Astrid is heel gelukkig met de projecten die haar richting uit komen of die ze zelf uit de grond stampt. “Ik heb het gevoel dat ik er een wezenlijk verschil mee maak. Dat ik iets door kan geven aan mensen in het publiek en dat ik zelf artistiek en emotioneel uitgedaagd ben door de dingen die ik doe. In dat opzicht is mijn droom absoluut verwezenlijkt. Er zijn veel dagen dat ik na een concert moe in bed kruip, maar niet kan slapen van de adrenaline. Dan schieten de momenten door mijn hoofd die mij die avond geraakt hebben: een bepaalde muzikale wending, een reactie uit het publiek, een bepaalde sfeer die spontaan ontstaan is... En de laatste gedachte die dan meestal door mijn hoofd gaat voor ik in slaap val is ‘wat fijn om mijn dagen op deze manier te mogen vullen’.”